Buradaki fotoğraflar Eda Sayın tarafından çekilmektedir. Kendisi benim arkadaşım olup, sevimli birşeydir. Ha evet yanda duran ta kendisi... Konuşurken bana resimlerine bakmamı söyledi. Resimleri görünce her birinde bir hikaye belirdi kafamda... "Hadi gel.." dedim, "şunlara bir blog yapalım". Kabul etti. Bu blogtan bir sergi açana kadar görüşemeden, uzaktan çalışabiliriz ama yoğunluktan... Yani bunlar biraraya gelip çıkardığımız çalışmalar değil. Ama sergi açılış günü kahvesini ben ısmarlayacağım. Söz valla Eda...

14 Eylül 2010 Salı

Bu yıpranmış resimdeki bina kadar eski ve siyah-beyaz olduk artık biz de… Piksel piksel yaşıyoruz sevgiyi seninle... Eski bir makine ile uzaktan çekilmiş, net olmayan bir fotoğrafız biz... Tek bir ışık var önümüzde, eski ve siyah-beyaz apartmandan içeri girerken, bizi ve geçmekte olduğumuz sokağı aydınlatan, fotoğrafta flaş patlamış gibi anlık... Apartmana girince az sonra, ben düğmeye basacağım, o da sönecek ve karanlıkta kalacak resim, apartman ve biz… Tam da merdivenleri çıkmaya başlamadan... Biliyorsun basacağım o düğmeye... Çünkü ben sevmem gece ışıkları açık bırakmayı ve gece oldu bizde de, sevgimizde de…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder